هیچ کس در جهان درباره کاپوچینو، نوعی نوشیدنی قهوه که با اسپرسو، شیر داغ و کف شیر بخارپز تهیه می شود، نشنیده است. شاید بارها از کاپوچینو لذت برده باشید، اما آیا تا به حال به منشا و تاریخچه این نوشیدنی خوشمزه فکر کرده اید؟

نام "کاپوچینو"

برای اکثر مردم، کلمه "کاپوچینو" قبل از هر چیز به قهوه ای که احتمالاً محبوب ترین قهوه ایتالیایی است اشاره دارد. اما خود "کاپوچینو" بسیار قدیمی تر است و منشأ کاملاً غیر مرتبط با غذا دارد.

در زبان ایتالیایی، کاپوچینو به معنای واقعی کلمه به معنای «هود کوچک» یا چیزی است که سر را می پوشاند، که کاملاً سر خوش طعمی از شیر کف کرده را که در بالای پایه اسپرسوی نوشیدنی قرار دارد، توصیف می کند.

با این حال، این نوشیدنی نام خود را نه از روی هود، بلکه از برادران کاپوچینی گرفته است: رنگ اسپرسو مخلوط شده با شیر کف‌دار شبیه به لباس‌های کلاهدار راهبان و راهبه‌های کاپوچینی است.

رهیبان کاپوچین اعضای دسته بزرگتر راهبان فرانسیسکن هستند و گروه آنها در قرن شانزدهم در ایتالیا تأسیس شد. آنها به خاطر کار تبلیغی خود در میان فقرا و نیز تعهدشان به ریاضت شدید، فقر و سادگی شهرت داشتند.

کاپوچین ها همچنین به خاطر لباسشان مشهور بودند - آنها یک ردای قهوه ای ساده می پوشند که شامل یک کلاه بلند و نوک تیز است که از پشت آویزان می شود به طوری که به آنها این نام را داده اند - راهبان کاپوچین یا در ایتالیایی "کاپوچینی". هنگامی که به طرز ماهرانه ای ریخته می شود تا دایره سفید کاملاً توسط قهوه تیره تر احاطه شود، طرح روی یک کاپوچینوی سنتی سر راهب نامیده می شود، زیرا کاسه های کلاه دار قهوه ای نمادین و سرهای تراشیده شده این راهبان شباهت بسیار نزدیکی به انگشتر دارد. از کرم و فوم سفید که بر نوشیدنی کلاسیک برتری دارد.

کلمه کاپوچینو همچنین به معنای میمون کاپوچین است. در اواخر قرن هجدهم، میمون‌ها را به‌خاطر راهبان «کاپوچین» نامیدند، زیرا رنگ‌آمیزی آن‌ها به طور مبهم شبیه کلاه‌هایی است که راهبان کاپوچین می‌پوشند.

Kapuziner: اولین نسخه کاپوچینو

کاپوچینو از نوشیدنی قهوه "Kapuziner" می آید که برای اولین بار در قهوه خانه های وین در دهه 1700 ظاهر شد. در سال 1805، کاپوزینر در Wörterbuch (فرهنگ لغت) به عنوان "قهوه با خامه و شکر" توصیف شد، و در نوشته های دهه 1850 دوباره از آن به عنوان "قهوه با خامه، ادویه ها و شکر" یاد شد. کاپوزینر به زودی در سراسر اروپای مرکزی و بنابراین در بخش های ایتالیایی زبان سلطنت هابسبورگ نیز گسترش یافت.

اختراع کاپوچینو در ایتالیا

حتی اگر در وین نام Kapuziner قبلا وجود داشت، کاپوچینوی واقعی در ایتالیا اختراع شد و این نام را با آنچه امروز می‌دانیم تطبیق داد. این اولین بار در اوایل دهه 1900، اندکی پس از محبوبیت دستگاه اسپرسوساز در سال 1901 ساخته شد. اما تنها در دهه 1930 در رکوردها ظاهر شد - عکس هایی از آن زمان نوشیدنی شبیه "Viennese" را نشان می داد، قهوه ای که روی آن خامه زده شده پاشیده شده بود. تراشه دارچین یا شکلات.

به زودی کاپوچینو در کافه ها و رستوران های سراسر کشور محبوب شد. در آن زمان دستگاه‌های اسپرسوساز پیچیده و حجیم بودند، بنابراین فقط به کافه‌های تخصصی محدود می‌شدند و تنها توسط باریستا اداره می‌شدند. مردم ساعت‌ها در این کافه‌های تخصصی می‌نشستند و از نوشیدنی‌های خود در گفتگوی طولانی و مطالعه لذت می‌برند.

سن کرم

دستگاه‌های اسپرسوساز پس از جنگ جهانی دوم بهبود و ساده‌سازی شدند و کاپوچینو به این ترتیب بازتعریف شد. از آنجایی که دستگاه‌های قهوه جدید می‌توانند فشار بیشتری ایجاد کنند که منجر به آسیاب ریزتر و کرمای کلاسیک می‌شود، ایتالیایی‌ها به اصطلاح «عصر کرم» را راه‌اندازی کردند. با رایج شدن دستگاه های اسپرسوساز، مردم شروع به تهیه کاپوچینو با اسپرسو به جای قهوه استاندارد کردند. به این شکل، کاپوچینو از همان لحظه در سراسر جهان شناخته شده است.

مورد استقبال همه دنیاست

در بریتانیا، قهوه اسپرسو در ابتدا به شکل کاپوچینو محبوبیت پیدا کرد، زیرا بریتانیایی‌ها در آن زمان به نوشیدن قهوه با شیر عادت کرده بودند، اما بافت متمایز و فرهنگ کافه‌ای کاپوچینو آن را از قهوه معمولی با شیر متمایز می‌کرد.

بعداً این نوشیدنی به استرالیا، آمریکای جنوبی و سایر نقاط اروپا نقل مکان کرد. تنها در دهه 1980 بود که کاپوچینو به ایالات متحده معرفی شد. کاپوچینو در کنار اسپرسو در محله‌های ایتالیایی آمریکایی، مانند North End بوستون، ایتالیا کوچک نیویورک و ساحل شمالی سانفرانسیسکو پخش شد. با توجه به قهوه خانه های زنجیره ای بزرگ استارباکس، کاپوچینو سرانجام در جای دیگری از جهان ظاهر شد.