به غیر از روش‌های فرآوری قهوه شسته، طبیعی و عسلی، هنوز هم موارد دیگری وجود دارد که شایان ذکر است.

پردازش پوسته مرطوب

قهوه با پوسته مرطوب یا نیمه شسته، نوعی فرآوری قهوه است که منحصر به اندونزی است و بیشتر در سولاوسی و سوماترا استفاده می شود. از یک طرف، آب و هوای مرطوب اینجا شرایط خشک شدن را دشوار می کند - مدت زمان زیادی طول می کشد تا قهوه خشک شود. از سوی دیگر، از آنجایی که کشاورزان می‌خواهند قهوه‌شان را در سریع‌ترین زمان ممکن به بازار برسانند، باید به دنبال روش‌های کارآمدتر و سریع‌تر فرآوری باشند، بنابراین پردازش پوسته مرطوب انجام می‌شود.

پردازش پوسته مرطوب چگونه انجام می شود؟

کل فرآیند را می توان به 5 مرحله تقسیم کرد.

مرحله 1 مرتب سازی

گیلاس های قهوه چیده شده بر اساس اندازه و چگالی با استفاده از آب دسته بندی می شوند.

مرحله 2 خمیر زدایی

دستگاه ها پوست بیرونی و پالپ گیلاس قهوه را جدا می کنند، اما موسیلاژ همچنان روی دانه باقی می ماند.

مرحله 3 تخمیر

دانه ها در مخازن پلاستیکی ذخیره می شوند که رطوبت را حفظ می کنند. موسیلاژ یک هالک ضخیم ایجاد می کند که دانه ها را در خود محصور می کند.

مرحله 4 هولینگ

ماشین آلات موسیلاژ خشک و همچنین پوسته نازک و پوسته پوسته را از دانه قهوه حذف می کنند.

مرحله 5 خشک کردن

دانه‌های قهوه در زیر نور خورشید روی تخت‌های خشک‌کن خشک می‌شوند و زمان خشک شدن نیمی از فرآیندهای دیگر است. لوبیاهای پوست کنده مرطوب رنگ مایل به آبی دارند.

تفاوت بین فرآیند شستشو و فرآیند پوسته مرطوب چیست؟

اگرچه اشتباه گرفتن آسان است، اما این دو روش در واقع متفاوت هستند - نکته این است که چگونه از پوست مرطوب به قهوه سبز خشک می رسیم. در فرآیند پوسته مرطوب، پوست بیرونی برداشته می شود، مانند فرآیند شستشو، اما موسیلاژ - مزوکارپ داخلی - روی پوست باقی می ماند و در آفتاب خشک می شود. سپس پوسته برداشته می شود. لوبیای سفید متورم وارد مرحله دوم خشک شدن می شود.

قهوه با پوسته مرطوب چه طعمی دارد؟

قهوه با پوسته مرطوب برای همه مناسب نیست، اما به عنوان یک پیشنهاد منحصر به فرد، تجربه منحصر به فردی را برای مصرف کنندگان قهوه ماجراجو فراهم می کند. طعم قهوه با پوسته مرطوب نه تنها به لطف موسیلاژ خشک شده، سنگین است، بلکه شکلاتی، مرزه و مغزی نیز دارد - به عبارت دیگر، هم ویژگی های طعم شسته و هم شسته نشده را با هم ترکیب می کند. و قهوه با پوسته مرطوب برای برشته کردن مخلوط عالی است.

اگرچه کشورهای تولیدکننده به طور سنتی از یک فرآیند خاص حمایت می‌کنند، تعداد فزاینده‌ای از کشاورزان در حال حاضر، اگر عوامل محیطی و آب و هوایی اجازه می‌دهند، به دلیل تقاضا برای قهوه تخصصی، مایلند سایر تکنیک‌های فرآوری را امتحان کنند.

فرآیند بی هوازی

بی هوازی به یک روش جدید پردازش قهوه اشاره دارد که شامل همان مرحله تخمیر قهوه شسته شده، فقط بدون اکسیژن است - تمام دانه‌های قهوه در یک مخزن تخمیر کاملا مهر و موم شده و فاقد اکسیژن پردازش می‌شوند. در مقایسه با تخمیر هوازی، تخمیر بی‌هوازی اسیدهای متمایزی مانند اسیدهای لاکتیک تولید می‌کند که به محصول نهایی عطر و طعم قابل توجهی می‌دهد. در طی این فرآیند، بی هوازی در مخازن مهر و موم شده ای قرار می گیرد که از تجمع CO2 تحت فشار قرار می گیرند و سپس فشار و اکسیژن باقی مانده با استفاده از دریچه های رهاسازی خارج می شود.

فرآیند خیساندن کربنیک

خیساندن کربنیک برگرفته از تولید شراب، یک تکنیک تخمیر است که برای اولین بار در صنعت قهوه در سال 2015 مطرح شد. در شراب، خیساندن کربنیک از تزریق دی اکسید کربن (CO2) برای تخمیر انگور بدون شکستن پوست استفاده می کند، به طوری که این فرآیند در داخل هر انگور به صورت جداگانه اتفاق می افتد. تخمیر اولیه توسط مخمر ایجاد نمی شود، بلکه در داخل سلولی یا از داخل به بیرون رخ می دهد. در قهوه، این شامل قرار دادن گیلاس های قهوه برداشت شده در بشکه های دربسته قبل از پمپاژ CO2 برای ایجاد یک محیط غنی از CO2- است. CO2 به گیلاس اجازه می دهد تا سطوح مختلف پکتین را تجزیه کند و اغلب قهوه های روشن و شرابی با نت های قوی از میوه های قرمز تولید می کند. برخلاف تخمیر بی هوازی، خیساندن کربن می‌تواند ماه‌ها طول بکشد تا قهوه با طعم مناسب تولید شود - قهوه‌ای با پیچیدگی معطر بیشتر و غلظت کم اسید استیک.

فرآوری قهوه به ندرت در سرفصل های صنعت یا بحث های کافی شاپ قرار می گیرد، اما بخشی جدایی ناپذیر از ایجاد طعم و ویژگی فنجان قهوه شما است. اگر دانش بیشتری در مورد فرآوری قهوه دارید، می توانید دفعه بعد که در مقابل ردیف های قفسه ایستادید، دانه های قهوه مناسب را به راحتی انتخاب کنید.